1979, Φουαγιέ Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας, Λαμία // Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο «Ώρα», Αθήνα

Το  1979 στο φουαγέ του Δημοτικού θεάτρου στη Λαμία ο Βασίλης Σίμος παρουσίασε ένα εντελώς νέο θέμα τις «Λαϊκές Αγορές» και τα «Καφενεία»  . Ο ίδιος  γράφει « Για καιρό δεν ζωγράφιζα ανθρώπινες φιγούρες, αλλά τοπία από τη Φθιώτιδα. Μια λαϊκή αγορά όμως στη Σπερχειάδα  με εντυπωσίασε. Δεν είχε το πανηγύρι, τη φασαρία που γνωρίζουμε όλοι. Μου έδωσε μια εικόνα σιωπής και αυτοσυγκέντρωσης στο καθήκον, στη μοίρα αυτών των ανθρώπων σε αντίθεση με τα «Καφενεία» που αυτά έδιναν την εντύπωση της σκέψης και της περισυλλογής.

1979 Φουαγιέ Δημ. Θεάτρου Λαμίας Απόψεις από την έκθεση

Η  Έκθεση μεταφέρθηκε το φθινόπωρο στην Αθήνα στη Γκαλερί ΩΡΑ . Για όλες τις εποχές της δουλειάς του που ζωγραφίζει ανθρώπινες φιγούρες ο Βασίλης Σίμος σε συνέντευξη του τονίζει «…στο ζωγραφικό έργο δεν υπάρχει σκηνοθεσία. Δεν είμαι εγώ που διδάσκω τους ρόλους, τις κινήσεις , τις εκφράσεις των προσώπων. Βλέπω τα πρόσωπα που ζουν τον εαυτό τους. Είναι η ζωή τους, όμως η ζωή τους όπως τη νιώθω εγώ. Δεν τους βάζω να κάνουν δουλειά, αλλά προσπαθώ εγώ να ζήσω τη δουλειά τους.» Στα έργα του προσπαθεί πάντα να πετύχει αυτό που έγραφε ο Αλ.Κοντόπουλος στην «Εκμυστήρευση «…η αναπαράσταση  σε ένα έργο ποτέ δεν ήταν τίποτα άλλο ,παρά απλά  ένα μέσον και το έργο Τέχνης στην απόληξή του μια αφαίρεση…»

Ο τεχνοκριτικός  Κοσμάς Λιναρδάτος γράφει στην εφημερίδα  Βραδυνή στις 8-10-1979

«Απόψε  στο πνευματικό Κέντρο ΩΡΑ εγκαινιάζεται μια σημαντική έκθεση ζωγραφικής. Ο Βασίλης Σίμος είναι γνωστός για την ποιότητα της ζωγραφικής του, στην οποία κυριαρχεί η ανθρώπινη φιγούρα στις καθημερινές ποιητικές της διαστάσεις στην ελληνική επαρχία».

Ο Βάσος  Κουντουρίδης,  τεχνοκριτικός γράφει στο περιοδικό «Πειραική – Πατραική»  Αθήνα ,  Ιανουαρ. Φ εβρουαρ.1980  «Ο Βασίλης Σίμος που ζει και εργάζεται στη Λαμία έχει ζυμωθεί με το αγροτικό στοιχείο . Έτσι τα θέματά του , που εκθέτει σήμερα στο Πνευματικό Κέντρο «ΩΡΑ» είναι τα περισσότερα συνθέσεις αγροτικές και ειδικότερα απ’ τη ζωή των λαϊκών αγορών , όχι μέσα στο ύπαιθρο αλλά σ’ ένα εικαστικό χώρο , που δημιουργεί ο ίδιος με αισθητικές προεκτάσεις καθαρά προσωπικές . Οι φιγούρες του είναι απλοποιημένες σχεδιαστικά και χρωματικά σε τόνους σκοτεινούς . Δίνει την έννοια  του όγκου στις φιγούρες του μέσα στο χώρο, τοποθετώντας στο βάθος επίπεδα φωτεινά με γεωμετρικά σχήματα διαφόρων τόνων με διασταυρωμένους άξονες . Έτσι η όλη σύνθεση παρά την στατικότητα των μορφών , παίρνει κίνηση , ζωντανεύει με ένα σωστό παιχνίδισμα χρωματικών τόνων κι αρχίζει το μάτι  του θεατή να μην προσέχει την έλλειψη λεπτομερειών των μορφών , ικανοποιημένο από τη μαγεία του δεμένου και καλά οργανωμένου συνόλου .»

Ο τεχνοκριτικός Νίκος Αλεξίου για τις Λαϊκές αγορές προσθέτει  «το μάτι σας έχει εξοικειωθεί  με αυτές τις φιγούρες. Αλλά πώς έγιναν αυτές οι φιγούρες ; Έχασαν κάθε επεισοδιακό στοιχείο. Τοποθετήθηκαν σαν να πρόκειται να είναι κάποιος χορός τραγωδίας. Μέσα  σ’ αυτά τα απλοποιημένα σώματα και μορφές υπάρχει ένας στοχασμός κι ένα όνειρο. Στις «Λαϊκές αγορές» δεν προσπάθησε  να δώσει μια πολυχρωμία, ώστε να καταπλήξει το μάτι μας , να ευχαριστήσει την αντίληψη μας, αλλά έσκαψε μέσα στα κορμιά αυτά, να βγάλει τον πόνο, τον μόχθο τους, να βγάλει τη δύναμη τους. Τα πρόσωπα δεν τα μορφοποιεί, όπως τα τοπία του. Τα δίνει σκέτα, τα δίνει γραμμικά. Κατορθώνει όμως και δεν τα απογυμνώνει από τα αισθήματα και αυτό είναι η προσωπική του κατάκτηση.

Βασίλης Σίμος , 1979 , λαϊκή αγορά , λάδι σε μουσαμά , 100×70

Βασίλης Σίμος , 1979, Λαϊκή αγορά , λάδι σε μουσαμά, 90×130

Βασίλης Σίμος , Αναποφάσιστος , 1979, λάδι σε μουσαμά 70×50

Βασίλης Σίμος , 1979 , Καφενείο , λάδι σε μουσαμά , 70×100

Βασίλης Σίμος Τοπίο 1979 Λάδι σε μουσαμά 50×70

Βασίλης Σίμος , 1979 , Καφενείο , λάδι σε μουσαμά , 60×40

Βασίλης Σίμος Κοπάνα 1979 Λάδι σε μουσαμά 75×100

Βασίλης Σίμος , 1979, Λαϊκή αγορά , λάδι σε μουσαμά, 60×90

Βασίλης Σίμος Τοπίο 1979 Λάδι σε μουσαμά 50×70

Βασίλης Σίμος Λαική Αγορά 1979 Λάδι σε μουσαμά 50×70

Βασίλης Σίμος Λαική Αγορά 1979 Λάδι σε μουσαμά 50×70