1983, Αίθουσα Ομίλου Φίλων Θεάτρου Λαμίας, Λαμία // 1984, Φουαγιέ Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας, Λαμία

sq_af_340 (11 of 26)Στη Λαμία την άνοιξη του 1983  στην Αίθουσα Φίλων Θεάτρου Λαμίας  ο Βασίλης Σίμος παρουσιάζει τη νέα του δουλειά με θέματα αγροτικά , κοινωνικά  και παιδιά. Τα έργα αυτής της έκθεσης παρουσιάσθηκαν τον επόμενο χρόνο, το 1984 σε μια αναδρομική έκθεση στη Λαμία.

Τον Μάρτιο του 1984 η Επιτροπή Ειρήνης Λαμίας διοργάνωσε μια επίσημη εκδήλωση προς τιμήν του Βασίλη Σίμου με ομιλία και φωτεινές προβολές του προέδρου, τότε, των τεχνοκριτικών Αθηνών, Νίκου Αλεξίου στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας και μια μικρή αναδρομική έκθεση στο φουαγέ του Θεάτρου.

Στην ομιλία του ο Νίκος Αλεξίου τόνισε»

«……ο  Βασίλης  Σίμος συγκρατεί πολλές φορές συγκρατεί την τεράστια τεχνική του κατάρτιση , τη συγκρατεί. Γιατί; Για να κάνει πιο έντονη ακόμη την απόδοση των αισθημάτων του……Και τι κάνει ο Σίμος με όλα αυτά; Είναι ελεύθερος εικαστικά . Δεν μπορούμε να τον αντιγράψουμε…Φτιάχνει το έργο του , χωρίς να λέει τι φτιάχνουν οι άλλοι και τι τάσεις έχει η σημερινή τέχνη. Οδηγός του Σίμου είναι η ψυχή του. Τι το πιο σίγουρο πράγμα υπάρχει;Έχει μια ρότα γραμμής , έχει έναν πολικό αστέρα που τον οδηγεί  κι ο πολικός του αστέρας είναι κοντά στον άνθρωπο που πονά…

και συνεχίζει : » Κι ο Σίμος ζει στον τόπο του και στην εποχή του. Ετούτο εδώ είναι από τα καλύτερα κομμάτια που έχω δει Ένα καφενείο . Συζητούν.    Δεν είναι  μέσα στην  «υπόγεια την ταβέρνα» του Βάρναλη. Δεν είναι μέσα σε αδιέξοδο στο  καφενείο αυτό. Απλοί άνθρωποι. Καθημερινότητα. Μα η καθημερινότητα γίνεται αιωνιότητα, γιατί  γύρω τους περιβάλλει ένα φως . Τόλμησε ο Σίμος το φως «μέσα», γιατί πίστεψε ο  Σίμος πως πέρα απ’ αυτούς , γύρω απ’ αυτούς  υπάρχει ένα αύριο. Υπάρχει μια φωτεινή αντίληψη του κόσμου. Και τους το έδωσε αυτό και τους τυποποίησε κι έγινε μνημειακό αυτό το κομμάτι. Είναι σα μνημείο μιας εποχής….. Ο Βασίλης Σίμος παίρνει κάτι στιγμιότυπα από τον άνθρωπο, τα οποία μορφοποιεί και τα κάνει σα σύμβολα πλέον μιας στιγμής, η οποία είναι άχρονη, δηλαδή είναι  και σήμερα και χθες και προχθές… Άχρονη…  Τα παιδιά είναι η αδυναμία του. Αυτή τη λυγεράδα των παιδιών θέλει να δώσει κι αυτή την απλότητα ακόμη των παιδιών που ζούνε μέσα στη φύση, τα παιδιά που είναι ξυπόλητα, τα παιδιά που είναι το αύριο, τα παιδιά που είναι η ελπίδα μας…»

1983

Βασίλης Σίμος , Λαμία (τρίπτυχο) 1983 , λάδι σε μουσαμά, 300x130x90

Για το τρίπτυχο με θέμα τη Λαμία ο Ν. Αλεξίου λέει «Ο ζωγράφος εδώ κάνει μια σύνθεση γενικότερη. Φεύγει από μια αντιγραφή πραγμάτων και φτάνει σε μια δημιουργία προσωπική, δική του. Δομεί τον κόσμο, όπως θέλει. Διότι έχει τη δυνατότητα να δομήσει τον κόσμο αυτόν. Με αρμονία συνθέτει όλα αυτά τα γεγονότα και το περίφημο άγαλμα που χαρακτηρίζει την πόλη και τη δύναμη αυτού του λαού και τα όνειρα αυτού του λαού. Όλα αυτά τα έπιασε και τα οργάνωσε σε μια καινούρια γένεση. Είναι δική του η γένεση. Δεν είναι οπτική. Δεν αντιγράφεται.»

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: