1991, Αίθουσα Τέχνης Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας // 1991, Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιώς
Τον Ιούνιο του 1991 η Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιώς διοργανώνει μια Έκθεση του Βασίλη Σίμου με την νέα του δουλειά με θέμα «Βάρκες και λιμάνια»Σε σημείωμα του ο Βασίλης Σίμος γράφει
«…Την προσπάθεια αλλαγής θεμάτων ή και υλικού την κάνω για να μην επαναλαμβάνομαι, γιατί υπάρχει πάντα ο κίνδυνος του «μανιερισμού». Οι βάρκες μου πρόσφεραν φόρμες με μεγάλα επίπεδα καθαρού χρώματος και με παρακίνησαν να σπουδάσω αυτό το καινούριο θέμα. Η προσπάθεια μου ήταν να πετύχω σχέδιο, όσο γίνεται γερό στο αντικείμενο του πρώτου επιπέδου, παραστατικό, αλλά απλοποιημένο και στο βάθος το φόντο στηριζόμενο στην παράσταση, αλλά να φτάνει στο αφηρημένο μερικές φορές.
Η Πόλυ Τζωρτζοπούλου στο περιοδικό «Εμβόλιμο» το καλοκαίρι του 1992 γράφει για τους πίνακες της έκθεσης «…Το γαλανό σε όλες τις αποχρώσεις, ηγεμονικό στην παντοδυναμία του σε σύμπλεξη αρμονική με το σβηστό κόκκινο. Θαρρείς πως χάνονται τα περιγράμματα κι έμενε πάνω στους πίνακες αυτή μονάχα η κυριαρχία του γαλάζιου, σαν υποδήλωση της θάλασσας που, απούσα, την υποπτευόμουν σε μακρινούς κυματισμούς…»
Η έκθεση μεταφέρεται το Νοέμβριο του ιδίου έτους στο φουαγέ του Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας. Για τα έργα της Έκθεσης γράφει στο Λαμιακό Τύπο στις 24-11-91 ο Ντίνος Μιχελής » …Οι αφαιρετικοί όγκοι των καραβιών. Η φθορά στο καρνάγιο. Η σήψη στις ξεχασμένες παραλίες. Αντικατοπτρισμοί ενός σιωπηλού κόσμου, η ίδια η ζωή αναπνέει μυστηριακή ανάμεσα από μυριάδες χρώματα. η φιλοσοφική αντίληψη της Τέχνης εδώ είναι επιβλητική. Η φύση θαυμάζεται σε όλο της το μεγαλείο. Γνωστές και άγνωστες ακρογιαλιές. Και χρώματα κοβαλτίου παντού. Και το γκριζοπράσινο της θάλασσας που φτάνει μακριά μέχρι τον καμπυλωμένο ορίζοντα, τον γεμάτο φως. Ο Βασίλης Σίμος μας χαρίζει μια τέχνη χωρίς κριτικές ακροβασίες και γρίφους που χρειάζονται κώδικες επικοινωνίας…»
basilissimos.blog 
Σχολιάστε