Το ξεκίνημα στην ζωγραφική – οι πρώτες σπουδές
Λεπτομέρεια από εικόνα του πατέρα του Σίμωνα Σίμου. Διακρίνουμε στο περίγραμμα της εικόνας ανάμεσα σε άλλους Αγίους την εικόνα του Αγ. Βσαιλείου ζωγραφισμένη από τον Βασίλη Σίμο σε ηλικία 9 ετών.
Για το ξεκίνημα του στην ζωγραφική ο Βασίλης Σίμος μιλάει σε μία συνέντευξη του 2002 στο περιοδικό Σταυροδρόμι :
«Το περιβάλλον ήταν αυτό που έπαιξε τον πρώτο ρόλο για να αγαπήσω την Τέχνη. Ο πατέρας μου ήταν αγιογράφος αν και το επάγγελμα του ήταν έμπορος . Πολλές φορές , όταν ήμουν μικρός τον έβλεπα να ζωγραφίζει εικόνες αγίων και σκηνές από την καθημερινή ζωή κι εγώ προσπαθούσα με τα σύνεργά του να κάνω δοκιμές πάνω σε ό,τι ξύλο ή χαρτόνι έβρισκα.»
Στα γυμνασιακά του χρόνια, στο Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Λαμίας, είχε γραφτεί σε μια σχολή ζωγραφικής με αλληλογραφία.
«Έλεγαν ότι είχα ταλέντο. Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορώ να πω ότι το πίστευα. Εκείνη την εποχή άλλωστε εκτός από αγιογραφία δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε ζωγραφική, ούτε βιβλία τέχνης είχαμε. Δεν είχα κοντά μου κάποιον να μου δείξει ποιες είναι οι δυνατότητες του ματιού να δει, του χεριού να εκτελέσει και της ψυχής να δημιουργήσει.»
1953 Ο Βασίλης Σίμος ζωγραφίζει τον Εσταυρωμένο στην Ι.Μ Αγάθωνος
Μετά το Γυμνάσιο αποφάσισε να πάει στην Αθήνα σε φροντιστήριο για τη Σχολή Καλών Τεχνών. Τότε για πρώτη φορά στάθηκε, όπως έλεγε, απέναντι σε αντικείμενο για να ζωγραφίσει.
Κατά την γνώμη του «…Όσο κι αν κάποιος έχει ταλέντο δεν πρέπει να μένει μόνο σ’ αυτό. Χρειάζεται να εξελιχθεί , να βοηθηθεί, να προσπαθήσει να δει μεγάλη Τέχνη. Κυρίως όμως χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια , πολλή μελέτη και προπαντός αγάπη…»
Τα καλοκαίρια συνεχίζει να πηγαίνει στην Μονή Αγάθωνος όπου ανέλαβε να φιλοτεχνήσει τον Εσταυρωμένο που τοποθετήθηκε στην έσω αυλή της Μονής όπου υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Εκτός από το φροντιστήριο , την πορεία και την εξέλιξή του παρακολουθούσε συνεχώς και ο μεγάλος Λαμιώτης ζωγράφος Αλέκος Κοντόπουλος που σημείωνε πίσω από κάθε έργο που του έδειχνε ο Βασίλης Σίμος τις παρατηρήσεις του και τα σχόλια του.
Στο ξεκίνημα των σπουδών του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1952 πρώτο δάσκαλο είχε τον Γιάννη Μόραλη που δίδασκε και επέμενε στο γερό σχέδιο και στην απόδοση του χαρακτήρα του αντικειμένου.
Ο Βασίλης Σίμος σχολιάζει «…δεν είναι κακό να επηρεαστείς από το Δάσκαλό σου , από τη Σχολή σου. Το άσχημο θα ήταν, αν συνέχιζες να επαναλαμβάνεις αυτά που έμαθες. Πρέπει να απελευθερωθείς όσο γίνεται πιο γρήγορα για να φανεί στο έργο σου η προσωπική σου γραφή. Οι Δάσκαλοι μου με βοήθησαν να δω περισσότερο μέσα από τον εαυτό μου το αντικείμενο , να βρω ένα δικό μου τρόπο έκφρασης , χωρίς να σταματήσω να βλέπω και να ζωγραφίζω μέσα στη φύση. Όλοι μας μάθαιναν ότι εκτός από την απόδοση της περιγραφικής παράστασης ενός αντικειμένου να ζητάμε μια προέκταση του έργου μας ,πέρα από τη στεγνή ακαδημαϊκή εικόνα και ότι βασικό στοιχείο στο έργο είναι η σύνθεση του , είναι η αρχιτεκτονική του, είναι η ισορροπία . Αυτά είναι στοιχεία από τη φύση , παραδεκτά από όλους , κι αυτές οι εικόνες της φύσης μας έχουν μορφώσει κι έχουν γραφτεί στη μνήμη μας και στο υποσυνείδητό μας »
και συνεχίζει «… όπως μας έλεγε και ο ζωγράφος καθηγητής του ΕΜΠ, Νίκος Εγγονόπουλος «Στην Τέχνη σημασία δεν έχει η φυσικότητα, η δουλική μίμηση αυτού που απεικονίζει ο καλλιτέχνης, αλλά το αντίθετο , η ερμηνεία του, η πραγματικότητα η οποία προέρχεται από τη φύση και μέσω του έργου γίνεται μια μετάφραση της, έτσι ώστε η πραγματικότητα να είναι το ξεκίνημα , ενώ το έργο να μπορέσει να δώσει τη λυρική της μορφή.»
Το 1954 δίνει εξετάσεις και εισάγεται και στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς επηρεασμένος από την επικρατούσα τότε αντίληψη ότι οι ζωγράφοι δεν έχουν κανένα επαγγελματικό μέλλον. Τελειώνει με επιτυχία το πρώτο έτος , αλλά το 1955 η αγάπη για την τέχνη τον οδηγεί αλλού, στο εξωτερικό….>>
basilissimos.blog 
Σχολιάστε